θεόσκηνος

θεόσκηνος, -ον (Μ)

αυτός στον οποίο υπάρχουν ναοί τού θεού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -σκηνος (< σκηνή), πρβλ. επί-σκηνος, σύ-σκηνος].